TECHNIEK

Na het opstellen van een stilleven wordt op papier regelmatig een tekening gemaakt om te kijken of de compositie op het platte vlak goed uitpakt. Als daarover een goed gevoel heerst, wordt er een stuk masonite (watervaste hardboard) op maat gezaagd. In enkele gevallen wordt een doek gebruikt. Het masonite-paneel wordt eerst licht afgeschuurd en daarna drie keer van een dunne laag grondverf voorzien. Na droging wordt het oppervlak nog een keer licht geschuurd. Dan volgt als eerste een dunne potloodtekening op de grondverf. Het schilderen verloopt nu verder in drie of vier fasen.

1e fase. De eerste laag olieverf wordt direct in de kleur op vlotte wijze aangebracht, alleen verdund met terpentine: deze laag is vrij dun en is meestal in twee dagen droog.

2e fase. Hierin wordt in het algemeen meer verf gebruikt, al of niet verdund met een kant en klaar standaard middelvet medium, samengesteld uit olie, cyclohexanonhars en terpentine. Het schilderij krijgt als het ware steeds meer stevigheid en ruimtelijkheid. De tweede fase is vaak ook in enkele dagen droog.

3e fase. Hierin zal veel worden geglaceerd met weinig verf, verschilderd met een vet medium van half om half standolie en terpentine.  De kleuren zullen zich verdiepen en de verfhuid verrijkt zich. Na de derde is er soms plaatselijk nog een vierde behandeling gewenst om de puntjes op de i te zetten. Als laatste volgt de handtekening.

Het schilderen van een kerkinterieur volgt dezelfde weg, met dit verschil dat de tekening op papier altijd op locatie tot stand komt. Er worden zonodig aantekeningen bij gezet, wat betreft kleur, licht en schaduw. Voor ingewikkelde onderdelen zijn detailtekeningen nodig. Kennis van de perspectief is onontbeerlijk.